A maior necesidade da humanidade

“No principio estaba a Palabra, e a Palabra estaba con Deus, e a Palabra era Deus... Nel estaba a vida, e a vida era luz para os homes. E a luz brilla nas tebras, e as tebras non a aceptaron." Xoán 1:1-4 (Biblia de Zurich)

Un determinado candidato a un cargo político en Estados Unidos pediu a unha axencia de publicidade que lle fixese un cartel. O diseñador comercial preguntoulle cal das súas calidades desexa destacar.

"Só o de sempre", respondeu o candidato, "alta intelixencia, honestidade absoluta, sinceridade total, fidelidade perfecta e, por suposto, humildade".

Cos medios omnipresentes de hoxe en día, podemos esperar que cada político, por moi positivo que poida ser, pronto se dará conta de todos os erros, erros, declaracións imprecisas ou avaliacións. Todos os candidatos, xa sexa para o parlamento ou para a comunidade local, están expostos á sensación dos medios de comunicación.

Por suposto, os candidatos teñen a sensación de que necesitan poñer a súa imaxe coa mellor luz posible; se non, a xente non confiaría neles. A pesar das diferenzas e malia os puntos fortes e débiles persoais, todos os candidatos son seres humanos fráxiles. Sexamos honestos, gustaríalles resolver os enormes problemas da nosa nación e do mundo, pero simplemente non teñen o poder nin os recursos. Só poden facer o mellor para manter as cousas baixo control razoable durante o seu mandato.

Os problemas e as enfermidades da sociedade humana persisten. A crueldade, a violencia, a cobiza, a sedución, a inxustiza e outros pecados móstranos que hai un lado máis escuro da humanidade. En realidade, esta escuridade provén da alienación de Deus que nos ama. É a maior traxedia que a xente ten que soportar e tamén a causa de todos os demais males humanos. No medio desta escuridade, unha necesidade crece sobre todas as outras: a necesidade de Xesucristo. O evanxeo é a boa nova de Xesucristo. Ela dinos que a luz veu ao mundo. "Eu son a luz do mundo", di Xesús. “O que me segue non andará nas tebras, senón que terá a luz da vida.” (Xoán 8:12) Xesucristo restaura a relación co Pai e así cambia a humanidade desde dentro.

Cando a xente confía nel, a luz comeza a brillar e todo comeza a cambiar. Este é o comezo da vida verdadeira, que vive en alegría e paz en comuñón con Deus.

oración:

Pai celestial, es luz e non hai ningunha escuridade en ti. Buscamos a túa luz en todo o que facemos e pedimos que a túa luz ilumine as nosas vidas, para que a escuridade nos devolva mentres camiemos contigo na luz. Oramos este nome de Xesús, Amén

por Joseph Tkach


pdfA maior necesidade da humanidade