A vide e as pólas

620 a vide e a videMirar a foto de portada desta revista dame un gran pracer. Nalgúns días soleados de outono permitíronme participar na vendima. Cortou con tesoira os acios maduros das uvas das teas e coloqueinos con coidado en pequenas caixas. Deixei as uvas non maduras colgadas na vide e eliminei as bagas de uva danadas. Despois dun curto tempo dominei a secuencia desta actividade.
A Biblia ten moito que dicir sobre a imaxe da vide, o pól e o seu froito: “Eu son a vide verdadeira e o meu pai o viticultor. Toda póla sobre min que non dá froito quítame; e todo o que dá froito limpa para que dea máis froito. Xa estás limpo pola palabra que che falei. Permanece en min e eu en ti. Do mesmo xeito que a póla non pode dar froito por si mesma se non se aferra á vide, así tampouco ti, se non me acatas. Eu son a vide, vós sodes as pólas. Quen permanece en min e eu nel, dá moito froito; porque sen min non podedes facer nada» (Xoán 15, 1-5).

Como póla, o viticultor colócase na vide Xesús. Non obstante, tardei moito en darme conta de que estou vivindo a través del, con el e nel. A través del funme refrescado coa auga da vida desde as profundidades e abastecíame de todos os nutrientes para que eu poida vivir. A súa luz ilumina a miña vida para que poida converterme na súa imaxe.

Dado que a vide é pura e non se ve afectada pola enfermidade, dará bos froitos. Estou feliz de ser un coa vide como rama sa. A través del son precioso e vivo.

Xesús mostroume que sen el non podo facer nada. A verdade é aínda máis decisiva. Sen el non teño vida e el trataríame coma vides murchas. Pero o viticultor quere que traia moita froita. Isto é posible cando estou nunha relación íntima coa vide.
Anímovos a pensar en Xesús a vide a próxima vez que tomedes un vaso de viño, comas uvas ou gocedes de pasas. Tamén quere vivir nunha cálida relación contigo. Ánimo!

de Toni Püntener