Relacións: modelo de Cristo

495 relacións despois do modelo christi"Porque pola lei morrín á lei, para vivir para Deus. Estou crucificado con Cristo. Eu vivo, pero non eu, senón que Cristo vive en min. Pois o que agora vivo na carne, o vivo pola fe no Fillo de Deus, quen me amou e se entregou a si mesmo por min" (Gálatas). 2,19-20o).

Houbo serios problemas espirituais na igrexa de Corinto. Era unha igrexa ricamente dotada, pero a súa comprensión do evanxeo estaba danada. Obviamente houbo "mal sangue" entre os corintios e Paulo. Algúns cuestionaron a mensaxe do apóstolo e a súa autoridade. Tamén houbo demarcacións entre irmáns que pertencían a diferentes clases sociais. A forma na que "celebraban" a Cea do Señor era exclusiva. Os ricos recibiron un trato preferente mentres que outros foron excluídos da participación real. Practícase un partidismo que non seguía o exemplo de Xesús e violaba o espírito do evanxeo.

Aínda que Xesucristo está certamente no centro da celebración da Cea do Señor, non debemos ignorar a importancia que Deus concede á unidade do corpo dos crentes. Se somos un en Xesús, tamén debemos ser uns cos outros. Cando Paulo falaba do verdadeiro aprecio do corpo do Señor (1. Corintios 11,29), tamén tiña presente este aspecto. A Biblia trata de relacións. Coñecer ao Señor non é só un exercicio intelectual. O noso camiñar diario con Cristo debe ser sincero, intenso e real. Sempre podemos confiar en Xesús. Somos importantes para el. As nosas risas, as nosas preocupacións, el veo todo. Cando o amor de Deus toca as nosas vidas e saboreamos a súa indescriptible graza celestial, a nosa forma de pensar e actuar pode cambiar. Queremos ser o pobo santo que imaxinaba o noso Salvador. Si, temos que loitar cos nosos pecados persoais. Pero en Cristo fomos declarados xustos. A través da nosa unidade e da nosa participación nela, reconciliámonos con Deus. Nel fomos santificados e xustificados e eliminouse a barreira que nos afastaba de Deus. Cando pecamos segundo a carne, Deus está sempre disposto a perdoar. Xa que estamos reconciliados co noso Creador, tamén queremos reconciliarnos uns cos outros.

Algúns de nós probablemente manexarán desacuerdos que se acumularon entre socios, nenos, familiares, amigos ou veciños. Ás veces isto é un paso difícil. O orgullo obstinado pode bloquear o noso camiño. Require humildade. Xesús gústalle ver que o seu pobo se esforzo pola harmonía sempre que sexa posible. Cando Xesús volva, un evento tratado no sacramento, seremos un con el. Nada nos separará do seu amor, e estaremos seguros na súa coidada atención por toda a eternidade. Queremos chegar aos feridos neste mundo e facer a nosa parte para facer visible o reino de Deus en todos os ámbitos da vida hoxe en día. Deus para nós, connosco e por nós.

de Santiago Lange


pdfRelacións segundo o exemplo de Cristo