A entrada ao santuario

695 a entrada ao santuarioXesús colgado da cruz. El levou todos os pecados do pobo para facer expiación por isto. Pouco antes da súa morte díxolle ao seu Pai do ceo: "Pai, nas túas mans encomendo o meu espírito!" (Lucas 23,46 Biblia de Eberfeld). Despois de que a lanza dun soldado atravesara o costado de Xesús, este berrou forte e morreu.

Nese mesmo momento, a cortina do templo que separaba o Santísimo das outras partes do templo estaba rasgada. Esta cortina bloqueaba o camiño ao Santo dos Santos. Este feito simboliza que Deus excluíu á xente do santuario por mor do pecado. Só unha vez ao ano, o Día da Expiación, o Sumo Sacerdote tiña acceso ao Santo dos Santos. Despois fixo expiación polos seus propios pecados e os da xente co sangue de animais de sacrificio limpos.

Só os curas tiñan acceso á zona sagrada. As partes delimitadas do patio e do patio estaban destinadas ao pobo xudeu e aos xentís. Segundo o historiador Flavius ​​​​Josephus, a cortina tiña uns 10 cm de grosor e 18 metros de alto e case non se podía mover co seu peso. Cando Xesús morreu, partiu en dous de arriba a abaixo.

Que é esta historia sobre a cortina rasgada que intenta contarnos?
A través da súa morte, Xesús abriu a nosa entrada sen restricións ao santuario de Deus. Ao sacrificar a súa vida e derramar o seu sangue, conseguiu o perdón de todos os pecados e reconciliounos co Pai. O camiño cara ao Santo dos Santos - cara a Deus - é agora de libre acceso para todas as persoas que cren en Xesús e na súa obra de salvación.

Deus saíu do templo feito polo home e nunca volverá alí. A vella alianza co seu sistema relixioso chegou ao seu fin, deixando paso á nova alianza. O templo e o ministerio do sumo sacerdote non eran máis que unha sombra do que está por vir. Todo apuntaba a Xesús. El é o creador e rematador da fe. Isto é ilustrado por Xesús, que entrou no Santo dos Santos pola súa morte como o perfecto Sumo Sacerdote. Con iso logrou o arrepentimento perfecto para nós.
Podemos beneficiarnos moito da entrada de Xesús no santuario. A través del tamén recibimos o acceso gratuíto ao santuario, que abriu coa súa morte. Xesús é o camiño novo e vivo. El mesmo representa o veo rasgado, a través do cal derrubou a barreira entre Deus e a humanidade. Agora podemos enfrontar a Deus con confianza. Agradecémoslle dende o fondo do noso corazón o seu amor inconmensurable.

de Toni Püntener